یک نفر به اسم من

معمولا وبلاگهایی بیشترین مخاطب را جذب می کنند که نویسنده هنجارشکن داشته باشند. هر چه نویسنده هنجارشکن تر، جذب مخاطب بیشتر! حالا اگر هنجارشکنی از نوع مذهبی اش باشد (مثل زن دادن شوهرت!) مخاطبان با فحش و ناسزا و نفرین و تمسخر همراهی می کنند و اگر از نوع غیرمذهبی باشد (مثل به خانه آوردن دوست پسرها با اطلاع شوهرت!) کلی به به و چه چه حواله اش می کنند که تو چه قدر خاصی و چه خوب است که هیچ قید و بندی نمی شناسی و هر جور راحتی زندگی می کنی و... و جالب این که در هر دوی این حالات، خواننده ها چنان به تحقیر یا تحسین مشغولند که کمتر متوجه ضد و نقیضها و عقده ها و جوسازیها و ظاهرسازیهای موجود در آن می شوند!