یک نفر به اسم من

هوس شادی عمیق کرده بودم! دقیقا همان نوع شادی که در روزهای دفنس داشتم! می دانستم عمق و شدت آن شادی، به خاطر رنجی بود که قبلش کشیده بودم و دیگر به هیچ قیمتی حاضر نبودم آن رنج را دوباره تجربه کنم؛ ولی دلم همان شادی را می خواست! و امروز وقتی از این اتاق به آن اتاق رفتم برای گرفتن امضاها (و بقیه کارها) و به خصوص وقتی در خیابان آزادی قدم زدم تا به فلان پلاک برسم و آخرین امضا را بگیرم، دوباره همان حس شادی عمیق، دقیقا با همان کیفیت به سراغم آمد؛ بدون این که رنجی کشیده باشم...