یک نفر به اسم من

با «من» بى کسِ تنها شده، یارا تو بمان همه رفتند از این خانه، خدا را تو بمان (ابتهاج)

خواستگاری هم مثل ادب آداب دارد!

مثلاً می توانید فردای خواستگاری زنگ بزنید خانه دختر و بگویید: «اَه... اَه... این هم دختر است شما دارید؟ ما که نپسندیدیم و شما هم کلا روی شوهر دادن او حساب نکنید که هیچ کس دختر به این زشتی و بی هنری و بی سوادی و بی ادبی و... را نخواهد پسندید و همان بهتر که به فکر دبه و سرکه باشید.» و بعد هم بدون خداحافظی، شترررررق گوشی را بکوبید سر جایش و بروید پی زندگیتان!

یا می توانید دو روز بعد از خواستگاری زنگ بزنید و بابت پذیرایی خوبشان تشکر کنید و از کمالات و محاسن دخترشان تعریف کنید و از این که با وجود همه اینها، شرایطتان به هم نمی خورد اظهار تاسف کنید و برای دختر آرزوی خوشبختی داشته باشید. بعد هم محترمانه خداحافظی کنید و بروید پی زندگیتان!

البته یک گزینه دیگر هم هست: می توانید اصلا به روی خودتان نیاورید که برای دیدن دختری رفته اید و کلاً به هیچ کجایتان نباشد که آنها نمی دانند نظر شما و تصمیم و اقدام بعدیتان چیست و حتی اگر خودشان هم جوابشان منفی باشد، باز در یک جور بلاتکلیفی به سر می برند و ماتحتتان را بخارانید و بروید پی زندگیتان!

اما از من می شنوید حتی اگر حالت اول را هم انتخاب کنید خیلی بهتر و خوشایندتر و حتی مودبانه تر از این آخری است!

Designed By Erfan Powered by Bayan