یک نفر به اسم من

یکی از سخت ترین کارهای دنیا این است که بفهمی کاربرد کدام کلمات یا عبارتها یا اصطلاحات در رابطه با کدام آدمها درست است و در رابطه با کدامها غلط! و این معضل وقتی شدیدتر می شود که مخاطبت همجنس نباشد (و به قول آدمهای باکلاس روشنفکر، «جنس مکمل» باشد!). آن وقت است که نمی دانی عبارتها و کلماتی مثل قربان شما، جانم؟ (در پاسخ به صدا زدن اسمتان)، جان (بعد از اسم یا فامیلش)، عزیزم و... را می توانی استفاده کنی یا نه. و بدی اش هم این است که در این مورد خاص گاهی نمی توانی هر کاری دلت خواست بکنی و به برداشت دیگران اهمیتی ندهی! مخصوصا اگر خانم باشی. خلاصه که گاهی مسائلی که به نظر پیش پا افتاده و بی اهمیتند، داستانی می شوند برای خودشان!