یک نفر به اسم من

اخیراً در مورد خودم به نتایجی رسیده ام که اصلاً امیدوارکننده نیست! مثلاً این که اگر قرار به پیوندی باشد، حتماً باید از یک دلبستگی شدید شروع شود؛ چون در غیر این صورت، تقریباً هیچ چیزی وجود ندارد که مرا به پیوند (هر چه قدر هم عاقلانه) سوق دهد! حالا مشکل این جا است که شرط لازم این که من درگیر کسی باشم این است که فرد مورد نظر مدام جلوی چشمم باشد و اگر دو روز نبینمش، روز سوم دیگر یادم نمی آید چنین موجودی وجود خارجی داشته است! =|