یک نفر به اسم من

با «من» بى کسِ تنها شده، یارا تو بمان همه رفتند از این خانه، خدا را تو بمان (ابتهاج)

من از هزار حادثه برمی گردم

آهنگ گوش کردن برای من کار سخت و سنگینی است؛ چون هر آهنگی که گوش می دهم ذهنم قویاً درگیر تصویرسازی برای آن می شود! آدمهای مختلفی را از دور و برم انتخاب می کند یا آدمهایی را برای خودش می سازد و آنها را متناسب با شعر در صحنه های رمانتیک و غیررمانتیک مختلف می گذارد؛ چیزی شبیه یک نماهنگ. و طبیعتاً چنین صحنه های تخیلی ملموسی، حسهای خوب و بد زیادی در من ایجاد می کند؛ طوری که انگار خودم در همه صحنه ها حضور داشته ام و چندین حادثه را پشت سر گذاشته ام! آهنگ گوش کردن، کار سنگین و پرحادثه ای است!

Designed By Erfan Powered by Bayan