از این که کسی به جای این که رک و راست حرفش را بزند با ایما و اشاره و طعنه و کنایه و در لفافه و با زبان بدن به خصوص چهره و با سکوت و با حرکات و واکنش های غیرمستقیم و... سعی کند مرا متوجه منظورش کند متنفرم. بدتر این که سعی کند با هدایت زیرپوستی من به سمت و سوی خاص، حرفی را که خودش می خواسته به من بزند در دهان من بگذارد تا عواقب احتمالی اش متوجه من باشد! درست است که حرفهای آدمهای رک و راست معمولاً باعث دلخوری و ناراحتی است؛ ولی اگر صراحتشان با ادب و متانت همراه باشد، دلخوری ام فقط می شود برای چند لحظه و در نهایت در عین ناراحتی، از آنها ممنونم که دست کم انسان بودند و آمدند رک و راست حرفشان را زدند. بعضی حرفها هستند که از شنیدن رک و راستشان نمی رنجم، اما اگر به شیوه های غیرمستقیم و با دوز و کلک گفته شوند، هرگز نمی بخشمشان!
- پنجشنبه ۱۷ خرداد ۹۷ , ۱۳:۳۲