نمی دانم این که من معنی «کراش داشتن» و «رل زدن» را نمی دانستم به شدت پاستوریزگی ام برمی گردد یا به دهه هفتادی نبودنم! به هر حال خدا را شاکرم که یک دهه هفتادی دوست داشتنی دارم که همراه با مقادیری از ایموجی های خنده، ولی با صبر و حوصله، این دو اصطلاح را برایم موشکافی کرد؛ مخصوصا اولی را که به گفته او مقوله پیچیده ای است که تا تجربه نکنی به درک درستی از آن نمی رسی! =) به هر حال من فکر می کنم آدم در هر دهه ای که به دنیا بیاید باز دلیل نمی شود تا این حد فارسی را پاس ندارد و از مخففها و اصطلاحات غیرفارسی مثل «این رل» (In rell) استفاده کند و بهتر است معادلهای فارسی را به کار ببرد! این را با دوست دهه هفتادی ام در میان می گذارم و این پاسخ را همراه با 4 ایموجی خنده دریافت می کنم: «در رابطه؟ اینو تو سروش بنویسن فک کنم!» اولش خوشحال می شوم که او رعایت من غیر دهه هفتادی را کرده و این جمله را به شکل اختصاری (این س م فک) ننوشته! =) و بعد به گنجینه غنی زبان و ادبیات فارسی مراجعه می کنم و می بینم ما واژه ی خیلی بهتر و پرمفهوم تری برای نشان دادن این که با کسی هستیم داریم: «ناموس دار»!!!
+دهه هفتادی ها خیلی خاصند و بعضی هایشان خاص و دوست داشتنی! مثل همین دوست دوست داشتنی من.
- پنجشنبه ۲۴ خرداد ۹۷ , ۱۷:۲۱
